-
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Kiedy stoimy z panią pod wspólnym parasolem na ulicy, to stajemy za nią,
a nie obok. Niegrzecznie jest stać w takiej sytuacji twarzą w twarz. Nie
dotyczy to rodzeństwa, czy małżeństw.
Jeżeli w czasie deszczu spotykamy znajomą, która nie posiada parasola,
pięknym gestem jest ofiarowanie jej swojego. W takim przypadku odbiór
parasola winien się odbywać w miejscu neutralnym i nie może być wymuszonym
pretekstem do złożenia wizyty.
Wchodząc do pomieszczenia, przed wejściem otrzepujemy z wody parasol i
składamy go. Jeśli zostawiamy parasol w szatni, to w takim miejscu, w
którym spływająca woda nie zamoczy podłogi. W tramwaju, autobusie, czy
trolejbusie trzymamy złożony parasol w ten sposób, by nie pomoczył
współpasażerów.
Podarunki
Z dawaniem podarunków trzeba być bardzo ostrożnym. Czasami odruch
wynikający z chęci zrobienia komuś przyjemności może obrócić się przeciwko
obdarowanemu. Planując kupienie podarunku zawsze powinniśmy pamiętać o tym,
że istnieje niepisany zwyczaj, iż obdarowany ma w jakimś sensie obowiązek
rewanżu. Tak więc, chcąc nie chcąc, narażamy go na podobne koszty związane
z kupnem podarunku dla nas. Jeśli jest to ktoś uboższy od nas, to stawiamy
go w trudnej sytuacji. Dlatego nasz upominek powinien być na miarę
zamożności obdarowywanego.
Jeśli chcemy obdarować znajomych, do których idziemy na imieniny, to
najlepiej wybrać jakiś drobiazg, który służyć będzie obojgu gospodarzom.
Można także ograniczyć się do wręczenia butelki dobrego wina lub - co jest
zawsze mile widziane - upieczonego przez żonę lub kogoś z rodziny ciasta.
Znajomej dziewczynie nie należy kupować prezentów, bo można się narazić
na ich zwrócenie. Dawanie prezentów paniom przez panów jest zawsze
traktowane jako chęć podjęcia zobowiązania z drugiej strony. Nie dotyczy to
takich upominków jak słodycze i kwiaty, których przyjęcia kobieta nie
powinna odmówić. Zaprzyjaznionej koleżance można także sprezentować książkę
z ładną, własnoręcznie wpisaną dedykacja (patrz: hasło Dedykacja), ale
wymaga to przeprowadzenia wcześniejszego "wywiadu" i uzyskania informacji,
co przyszła użytkowniczka książki czyta i czy już przypadkiem nie posiada
tej pozycji.
Prezenty wręczamy zawsze po złożeniu życzeń lub wytłumaczeniu, z jakiej
to okazji dajemy upominek.
Jeśli ktoś nas obdarowywuje, to należy zawsze otrzymany prezent z miejsca
rozpakować i wyrazić swoje zadowolenie lub zachwyt. Jeśli podobną rzecz już
posiadamy, nie powinno się tego komentować, a zachować się tak, jak
gdybyśmy otrzymali ten prezent po raz pierwszy. W żadnym wypadku nie można
wręczać upominków "żywych", takich jak pies chomik, kot, chyba że wcześniej
druga strona wyrazi na to zgodÄ™. Dawanie w prezencie zwierzÄ…t stawia czasem
obdarowanego w katastrofalnej sytuacji, jeśli nie ma warunków, ani chęci na
posiadanie w mieszkaniu żywego stworzenia.
Pamiętać należy, że otrzymanych podarunków się nie odstępuje. Przedmioty
bywają "złośliwe" i może się zdarzyć, że po jakimś czasie mój prezent
"wróci" do obdarowanego z powrotem.
Jeśli jesteśmy zaproszeni z partnerką, to pani wręcza prezent pani domu,
zaś kwiaty wręcza pan. Jeśli pan ma także prezent dla pana domu, to wręcza
go osobiści gospodarzowi. W takim przypadku kobieta nie wręcza prezentu
mężczyznie-gospodarzowi.
Prezenty wręcza się odwrotnie niż kwiaty - w opakowaniu. Nie wolno
kupować na prezenty rzeczy przecenionych lub używanych, chyba, że są to
dzieła sztuki lub stare przedmioty, które zbiera pan domu. Nie dotyczy to
również książek, których nie ma już w obiegu, kupionych w antykwariacie,
poszukiwanych przez obdarowywanego.
Większe kłopoty z prezentami wynikają w sytuacji, kiedy jesteśmy
zaproszeni na wesele. Zdarza się wtedy, że państwo młodzi otrzymują po
kilkanaście tych samych rzeczy. Nie ma problemu, jeśli narzeczeni zostawią
w którymś ze sklepów spis oczekiwanych upominków i poinformują o tym gości.
Gorzej, jeśli przyjdzie nam zgadywać, czego jeszcze młoda para nie posiada.
W tym przypadku konieczny jest więc "wywiad", tak wśród przyszłych
małżonków, jak i wśród gości weselnych. Czasami sprawy te regulują rodzice
państwa młodych, dlatego dobrze zapytać ich o to, co będzie mile widziane w
ślubnym prezencie.
Czy przed wręczeniem podarunku należy zerwać lub zamalować jego
cenÄ™?
Kiedyś był taki zwyczaj, teraz można sobie darować ten rodzaj kamuflażu.
Podawanie ręki
Wprawdzie zasada jest prosta, ale zawsze wzbudza wątpliwości. Często
mylimy się jeśli chodzi o pierwszeństwo kłaniania się. W przypadku witania
sytuacja jest odwrotna. Pierwszy wyciąga rękę do powitania starszy do
młodszego, kobieta do mężczyzny, szef do pracownika.
Rękę powinno podawać się zdecydowanie, a uścisk dłoni ani zbyt słaby
(świadczyć to może o lekceważeniu drugiej osoby), ani zbyt mocny.
Do prawidłowego podania ręki potrzebna jest odpowiednia odległość: nie za
duża i nie za mała, mniej więcej do półtora metra. Nie należy podawać ręki
poprzez stół lub biurko, a także przed osobą stojącą między witającymi się.
W przypadku, jeśli trzecia osoba przedstawia sobie witających się - taka
sytuacja jest normalna, w innym przypadku wypada obejść osobę stojącą w
środku.
Nie podaje się ręki siedząc przy stole. Witanie się jest czynnością
odbywającą się na stojąco. Jedynie starsze osoby mogą nam podać dłoń
siedzÄ…c.
Jeśli mężczyznie pocą się dłonie, to, w przypadku gdy on jest stroną
witającą, powinien (tam, gdzie jest to możliwe) witać się za pomocą samego [ Pobierz całość w formacie PDF ] - zanotowane.pl
- doc.pisz.pl
- pdf.pisz.pl
- matkadziecka.xlx.pl