-
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
powinno odczytać z odległości nie większej niż 10 stóp, jest widziana z dwukrotnie większej
odległości. Taka ostrość widzenia jest powszechna u osób stosujących moje metody.
Kolejnym, nawet jeszcze lepszym testem wzroku jest porównywanie stopnia
zaczernienia liter z bliska i z daleka oraz przy dobrym i niedostatecznym oświetleniu. Jak to
już wyjaśniłem, przy dobrym wzroku czerń nie zmienia się pod wpływem oświetlenia albo
zmiany odległości. Jest tak samo czarna z daleka i z bliska, w przyćmionym i w dobrym
świetle. Jeżeli wydaje ci się, że litery pod wpływem zmiany warunków zmieniają swój
stopień zaczernienia, może to oznaczać, że masz wadę wzroku.
Dzieci w wieku poniżej dwunastu lat, które nie nosiły okularów, mogą zazwyczaj
skorygować swój wzrok przy użyciu powyższych metod w czasie od trzech do dwunastu
miesięcy. Dorośli, którzy nie nosili jeszcze okularów odczuwają poprawę w ciągu tygodnia -
dwóch, a jeżeli ich stan nie jest bardzo zły, mogą odzyskać optymalną jakość wzroku w ciągu
trzech-sześciu miesięcy. Jednakże dzieci i dorośli, którzy nosili już okulary mają większe
trudności z wyleczeniem wzroku i muszą stosować metody osiągania stanu relaksacji opisane
w innych rozdziałach tej książki. Muszą także poświęcić na to większą ilość czasu.
Absolutnie koniecznym warunkiem jest porzucenie okularów. Jeżeli chcemy uzyskać
całkowite wyleczenie nie możemy stosować półśrodków. Nie zakładajcie słabszych okularów,
ani też nie używajcie ich w szczególnych przypadkach. Osoby, które nie są w stanie zrobić
wszystkiego bez okularów, nie wyglądają na takich, którzy potrafiliby się sami wyleczyć.
Dzieci i dorośli, którzy nosili okulary będą zmuszeni do przeznaczenia jednej godziny więcej
na codzienne ćwiczenia z tablicą testową, jak również muszą znalezć dodatkowy czas na
praktykę z innymi obiektami. Dobrze jest mieć dwie tablice testowe, jedną do używania z
bliska, gdzie może być widziana lepiej, a drugą zawieszoną w odległości 10, czy 20 stóp.
Bardzo pomocne jest przesuwanie wzroku z bliższej tablicy na odleglejszą, gdyż
nieświadoma pamięć liter widzianych bliżej pomaga w zobaczeniu tych liter z daleka.
Ogromną pomocą będzie zapewnienie sobie obecności osoby o prawidłowym wzroku.
Dla osób, których przypadki są trudne do wyleczenia będzie, bardzo trudne, o ile nie
niemożliwe, wyleczenie się samemu bez pomocy nauczyciela. Nauczyciel, jeżeli ma być
rzeczywiście pomocny, musi sam być zdolny do osiągnięcia korzyści z zaprezentowanych
tutaj metod. Jeżeli jego wzrok jest na poziomie 10/10 musi potrafić poprawić go na 20/10 lub
lepiej. Jeżeli może czytać tekst pięciopunktowy z odległości 30 cm, musi stać się zdolny do
czytania go z odległości 15 lub 8 cm. Musi mieć także wystarczającą kontrolę nad swoją
pamięcią wzrokową, aby móc zapobiegać wadom i leczyć je. Osoba z wadą wzroku nie
będzie mogła służyć skuteczną pomocą w uporczywych i trudnych przypadkach. Nikt nie
może być przewodnikiem w stosowaniu metod, jeżeli sam nie potrafi posłużyć się nimi z
sukcesem.
Rodzice, którzy chcą ochraniać i poprawiać wzrok swoich dzieci, powinni zachęcać je
do codziennego czytania tablicy testowej. Takie tablice powinny znajdować się w każdym
domu, gdyż przy właściwym używaniu, zawsze uchronią przed krótkowzrocznością i innymi
błędami refrakcji. Zawsze wpływają na poprawę widzenia, nawet jeżeli jest ono prawidłowe.
wiczenia z tablicą będą korzystnie wpływać na funkcjonowanie systemu nerwowego.
Rodzice sami powinni poprawiać swój wzrok doprowadzając go do stanu prawidłowej
ostrości, tak aby dzieci nie musiały naśladować nieprawidłowych metod stosowania oczu i
aby nie wpływała na nie atmosfera wprowadzająca w stan napięcia. Powinni się także
nauczyć zasad centralnej fiksacji, aby móc potem nauczyć tego swoje dzieci.
ROZDZIAA 21
LECZENIE W SZKOLE: METODY, KTÓRE ZAWIODAY
%7ładen temat w oftalmologii, nawet problem akomodacji nie był przedmiotem tylu
badań i dyskusji, jak przyczyny i możliwości zapobiegania krótkowzroczności. Ponieważ
przypuszcza się, że dalekowzroczność wynika w głównej mierze z wrodzonej deformacji
gałki ocznej i podobnie ma być w przypadku astygmatyzmu, nie zastanawiano się nad
wyjaśnieniem tych chorób lub nad środkami zapobiegania im. Jednakże przypadek
krótkowzroczności wydaje się być wadą nabytą. Dlatego stanowi to problem o wielkim
praktycznym znaczeniu, nad którym wiele światłych umysłów poświęciło lata pracy.
Zgromadzono wiele tomów statystyk dotyczących tej przypadłości i nadal trwają
badania. W bibliotekach temat ten wypełnia wiele miejsca. Lecz przeczytanie całego tego
materiału daje niewielkie rozjaśnienie problemu i w większości pozostawia czytelnika w
stanie beznadziejnej konfuzji. Nie można nawet dojść do żadnego wniosku co do przewagi
określonych rodzajów dolegliwości, ponieważ nie zastosowano jednolitych standardów i
metod badawczych, jak również żaden z badaczy nie wziął pod uwagę faktu, że refrakcja oka
nie jest stanem stałym, lecz podlega ciągłym zmianom.
W każdym bądz razie nie ma wątpliwości co do tego, że większość dzieci w chwili
pójścia do szkoły nie ma wad wzroku, oraz że zarówno liczba przypadków, jak i stopień ich
krótkowzroczności wzrasta wraz z ilością lat przebytych w szkole. Na ten problem pierwszy
zwrócił uwagę profesor Herman Cohn w relacji ze swoich badań przeprowadzonych na ponad
dziesięciu tysiącach niemieckich dzieci. Stwierdził krótkowzroczność u jednego procenta
dzieci w Realschulen1, 30-35% w gimnazjach i 53-54% w szkołach zawodowych. Jego
badania zostały powtórzone w wielu miastach Europy i Ameryki, a te wyniki z niewielkimi
wahaniami zostały wszędzie potwierdzone.
Wada została jednogłośnie przypisana nadmiernej pracy oka skoncentrowanego na
bliskim widzeniu, chociaż zgodnie z teorią głoszącą, że to soczewki są czynnym elementem w [ Pobierz całość w formacie PDF ] - zanotowane.pl
- doc.pisz.pl
- pdf.pisz.pl
- matkadziecka.xlx.pl