-
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
ekspansji kalwinizmu we Francji były nadużycia Kościoła rzymskiego i duchowieństwa a
także sztywne stanowisko Sorbony w kwestiach doktrynalnych.
W 1555 roku potajemnie założono w Paryżu pierwszy zbór kalwiński. Potem odbył się
synod krajowy (1559), kolokwium w Poissy (l 561) i reformacja we Francji stała się
faktem. Innowiercom zabroniono zgromadzeń, praktykowania kultu wedle własnych
reguł, dostępu do cmentarzy i większości przywilej ów, jakimi cieszyli się katolicy.
Nazwa protestantów francuskich, których nazywano hugenotami powstała około 1560
roku.
W roku 1562 wybuchła we Francji wojna religijna, która trwała trzydzieści pięć lat.
Najważniejszym wydarzeniem tej wojny była rzez hugenotów, zwana Nocą Zwiętego
Bartłomieja. Rzez miała miejsce w Paryżu z 23 na 24 sierpnia 1572 roku. Dokonano jej w
czasie pobytu tam szlachty hu-genockiej przybyłej na ślub ich przywódcy Henryka z
Navarry (Henryka IV) z Małgorzatą de Valois. Rzez inspirowana była przez Katarzynę
Medycejskąi stronnictwo katolickie z Gwizjuszami na czele, za wiedzą Karola IX. Zginęło
wówczas wiele tysięcy hugenotów, między innymi jeden z głównych przywódców,
Gaspard de Coligny.
Zakończenie wojen przypada dopiero na rok 1598. Henryk IV wydał wtedy edykt
nantejski, na mocy którego hugenoci mieli zagwarantowaną swobodę uprawiania kultu w
wyznaczonych miejscach.
Walki na tle religijnym wybuchły znowu za panowania Ludwika XIII. Kardynał Richelieu
postanowił odebrać przywilej innowiercom i zdobył sobie do tego poparcie króla.
Hugenoci w 1629 roku stracili swoje twierdze, musieli zrezygnować z przyznanych im
gwarancji militarnych. Ich swobody religijne też mocno okrojono. Odsuwano ich od
ważnych urzędów, bo Ludwik XIV wszędzie widział hugenockie spiski. W 1685 roku król
odwołał edykt nantejski.
Przeciwko uciekającym hugenotom organizowano represje. Doprowadziło to do
krwawego powstania ludowego, nazwanego wojną kamizardów.
Warto wspomnieć o jeszcze jednym fakcie. Wśród nieprawomyślnych wyznawców
Kościoła znalazł się także Galileusz. Został uznany za heretyka, ponieważ hołdował
prawdzie niezgodnej z wiedzą Kościoła. Rzym zaś odmawiał uznania dla odkryć
naukowych, jeżeli nie wynikały one z Biblii lub nie zyskały aprobaty papieża. Nieomylność
papieża była przecież zasadniczym elementem religii katolickiej.
Otóż Galileusz ogłosił, że to Ziemia obraca się wokół Słońca, a nie na odwrót. Teorię tę
wprawdzie zaprezentował wcześniej Mikołaj Kopernik, ale odkrycie swoje zdradził jedynie
najbliższym, a pełny tekst dzieła "De revolutionibus orbium coelestium" opublikowano
dopiero na rok przed jego śmiercią, w 1543 roku. Galileusz w 1614 roku napisał list, w
którym wyłożył swojąteorię. Jego kopia została przesłana św. inkwizycji. Uznano jednak,
że teoria ma niewiele związków z Kościołem, więc nie wniesiono przeciwko uczonemu
oskarżenia. Gdy jednak Galileusz udał się do Rzymu, wówczas papież. Paweł V,
postanowił ponownie przedstawić teorię tę inkwizycji. Galileuszowi wytoczono proces.
Teorię kopemikańską uznano za niedorzeczną, bo sprzeczną z Pismem Zwiętym i
odstąpiono od oskarżania Galileusza o herezję. Wydano jednak orzeczenie, by zaprzestał
nauczania i obrony teorii kopemikańskiej. Gdy Galileusz zażądał od Rzymu certyfikatu, w
którym byłoby wyraznie napisane, czego mu się zabrania, Watykan prośbie odmówił.
W 1632 roku Galileusz opublikował "Dialog o dwóch najważniejszych układach świata -
ptoleme-uszowym i kopernikowym". Wyraznie kpił w nim z poglądów Kościoła. Wówczas
ponownie postawiono go przed trybunałem. Galileusz był już wtedy starym człowiekiem i
w obawie przed torturami poglądy swe odwołał. Skazano go na dożywotni areszt
domowy.
Jeszcze jedno śledztwo wszczął Jan Paweł II. I dopiero w 1992 roku komisja
watykańska zdecydowanie oczyściła Galileusza z zarzutu herezji.
Narzędzia zbrodni
Każdy okres historyczny miał swoje metody kar i tortur. Nawet wówczas, gdy [ Pobierz całość w formacie PDF ] - zanotowane.pl
- doc.pisz.pl
- pdf.pisz.pl
- matkadziecka.xlx.pl