• [ Pobierz caÅ‚ość w formacie PDF ]

    lony mi łaskawie przez nasz Najwyższy Majestat. Jed-
    nakże porządkowanie archiwum i wszystkiego, co jest
    z tym związane, ponadto wyczekiwanie na powrót in-
    tendenta salin, pana Palklego, który został wysłany do
    Torunia z cesarską kasą salinarną przekazaną do Gdań-
    ska  zatrzyma mnie tutaj zapewne jeszcze około ty-
    godnia. Ponieważ już od dłuższego czasu nie kryłem się
    z zamiarem wyjazdu, wskazując na jego konieczność dla
    poratowania zdrowia, realizacja tego życzenia, o którym
    poinformujÄ™ dopiero na kilka dni przed wyjazdem, nie
    zdziwi zapewne nikogo, tym bardziej że złożę zapewnie-
    nie, iż moja nieobecność absolutnie nie będzie pozosta-
    wała w żadnym związku z obecnym położeniem Polski.
    B. Aktualna sytuacja, w jakiej znajduje siÄ™ ten kraj,
    staje się coraz bardziej krytyczna, zwłaszcza że Koś-
    ciuszko wycofał się już z Kozienic do Warki nad Pilicą
     zaledwie o 7 mil od Warszawy. Uważa on, że musi
    koniecznie osłaniać stolicę głównymi siłami swych wojsk.
    Celem przeciwdziałania przygnębiającemu nastrojowi,
    jaki zaczyna ogarniać coraz więcej osób, a zarazem że-
    by podnieść na duchu społeczeństwo  szczególnie uz-
    brojone pospólstwo  można się spotkać z wypowiedzia-
    mi krążącymi od kilku dni, że miasto i województwo
    krakowskie  zgodnie z życzeniem Kościuszki  zosta-
    ły przekazane jako depozyt Austrii i że w związku z tym
    wkroczyły tam już nasze wojska. O komentarz w tej
    sprawie jestem przy każdej okazji pytany, ponadto żą-
    da siÄ™ ode mnie potwierdzenia tego w specjalnej nocie,
    natomiast moje oświadczenia, że nie posiadam w tej spra-
    wie żadnych wiadomości, wywołują głębokie niezadowo-
    lenie.
    Do liczby sztucznie rozsiewanych pogłosek zaliczyć na-
    leży i tę, że wszystkie oddziały wojsk rosyjskich na Lit-
    wie otrzymały rozkaz wycofania się do Inflant z obawy
    przed mającym tam nastąpić wkroczeniem Szwedów.
    Nadto, że dowodzący na Litwie generał polski, Wielhor-
    ski, wszedł do pozbawionych wojsk obronnych Prus
    Wschodnich, a nawet zbliżył się już do Królewca oraz
    że miało nastąpić wkroczenie zbrojnych oddziałów do
    1
    Wielkopolski albo do tak zwanych Prus Południowych ,
    aby tamtejszą ludność polską skłonić do powstania2.
    C. W przeciwieństwie do tych niepewnych pogłosek
    potwierdza się informacja, że korpus polski, znajdujący
    się pod dowództwem generała Zajączka, który został wy-
    party przez generała Derfeldena w okolicę Lublina i Pu-
    ław, również stamtąd musiał się pospiesznie wycofać.
    Dalszym dowodem świadczącym o pogorszeniu się po-
    łożenia powstańców jest wiadomość podana przez pana
    Myrtschka, komisarza transportów żywnościowych, i pa-
    na dyrektora Heniksteina  przekazana wczoraj wie-
    czorem  że wojska polskie zatrzymały siłą 14 bieżącego
    miesiąca pod Puławami 18 cesarskich statków transpor-
    towych z 13074 korcami owsa i 1465 cetnarami mÄ…ki,
    podając jako powód, że są one niezbędne dla uzupełnie-
    nia własnych niedoborów. Wystawiono na to pokwito-
    wanie. Natomiast, kiedy w kilka dni pózniej oddziaiy
    polskie musiały się pospiesznie wycofać z tych okolic
    z powodu nacierających wojsk rosyjskich, z całej tej
    ilości zatrzymano dla siebie tylko 1500 korców owsa
    i 180 beczek mąki. Resztę zwrócono dowódcy statków.
    D. Książę Józef Poniatowski nadal przebywa w War-
    szawie, aczkolwiek jego bagaże wysłano już w ubiegłym
    tygodniu do armii kościuszkowskiej, w której chce słu-
    żyć jako ochotnik3. Ostatnio ukazało się tutaj anonimo-
    we, przykre w treści dla tego księcia pisemko zawierają-
    ce podejrzenia co do szczerości jego zamiarów.
    Wśród wszystkich środków obronnych, jakie ostatnio
    podjęto, należy zwrócić uwagę, że około 3 tysięcy osób
    z liberii i innych służących, po odbyciu między sobą noc-
    nych narad, postanowiło utworzyć własny oddział, zao-
    patrzyć się w broń i wziąć udział w walce z wrogiem.
    Celem ułatwienia realizacji tego zadania panowie, u któ-
    rych służą, mają im dostarczyć wszelkiego niezbędnego
    wyposażenia, a także z góry wypłacić półroczne pobory.
    Wydaje się, że powyższy projekt nie uzyska aprobaty
    Rady Najwyższej Narodowej.
    W związku z występującymi poważnymi trudnościami
    finansowymi dotyczącymi pokrycia potrzeb żywnościo-
    wych Rada Najwyższa Narodowa uchwaliła w tych
    dniach, że za sprzedawaną dla wojska polskiego żyw-
    ność i amunicję oraz za paszę dla koni zamiast gotówki
    płacić się będzie kwitami albo raczej asygnatami  po
    3 tysiące złotych polskich  z zagwarantowaniem ich
    oprocentowania w stosunku 4 od 100. Tego rodzaju asyg-
    naty państwowe mają być honorowane przez skarb Rze-
    czypospolitej za daniny publiczne i kontrybucje krajo-
    we.
    E. Panu Buchholtzowi przekazano wczoraj wiadomość,
    że może dzisiaj otrzyma wreszcie obiecywane od dawna
    paszporty polskie niezbędne przy wyjezdzie tak jemu,
    jak i całej jego misji. Zaznaczyć należy, że na paszpor-
    ty oczekuje on z wielką niecierpliwością.
    F. Przed kilkoma dniami dotarły wreszcie Wisłą do
    Gdańska  po przezwyciężeniu wielu trudności  24
    statki galicyjskie zawierające około 46 tysięcy korców
    owsa i 16 tysięcy cetnarów mąki.
    G. Przybył tutaj komisarz Johann Hellner z 26 stat-
    kami zawierajÄ…cymi prywatny Å‚adunek 37 032 miarek
    owsa z Jarosławia. Komisarz zamierza ów owies, który
    już ubiegłej jesieni miał być dostarczony do Gdańska
    i w trakcie przewozu bardzo poważnie stracił na
    wartości, sprzedać polskiemu komisarzowi wojennemu.
    Na tę transakcję nie mogłem udzielić swej zgody, po-
    nieważ są to w zasadzie dobra cesarskie, uznałem jed-
    nak za stosowne, by się jej nie sprzeciwiać, gdyż jest to
    faktycznie sprzedaż prywatna.
    H. W ostatniej chwili otrzymałem poufną wiadomość,
    że miasto Kraków i tamtejszy zamek po krótkim bom-
    bardowaniu przez generała Elsnera4 w dniu 15 bieżą-
    cego miesiąca poddały się honorowo wojskom królew-
    sko-pruskim5.
    Wiadomość ta, która miała podobno dotrzeć do głów-
    nych przywódców tutejszego rządu już przed 36 godzi-
    nami, nie została przez nich podana do publicznej wia-
    domości, lecz nadal jest zachowywana w tajemnicy.
    Dołączając gazetę warszawską, polecam się Wysokim
    Aaskom i pozostaję z głębokim szacunkiem.
    A. Mój mający wkrótce nastąpić wyjazd do Karlsba-
    du.
    B. Coraz bardziej krytyczne położenie Polski. Zbliża-
    nie się Kościuszki do Warszawy. Pogłoska, że wojska ce-
    sarskie wkroczyły do Krakowa, a wojska rosyjskie wy-
    cofują się z Litwy i że wkrótce insurekcja wybuchnie
    w całych Prusach Południowych.
    C. Wyparcie polskiego generała Zajączka przez gene-
    rała Derfeldena. Zagarnięcie przez Polaków cesarskiego
    transportu na Wiśle.
    D. Ustawicznie odraczany wyjazd księcia Józefa Po-
    niatowskiego do armii. Zamiar liberii i innych sług w
    Warszawie utworzenia własnego oddziału. Drukowanie
    asygnat państwowych w celu opłacania dostaw dla pol-
    skiej armii.
    E. Ponowne zapewnienie pana Buchholtza o wydaniu
    mu w najbliższym czasie paszportu na wyjazd z War-
    szawy.
    F. Szczęśliwe dotarcie do Gdańska cesarskich statków
    transportowych.
    G. Sprzedaż przez komisarza cesarskiego transportu
    owsa warszawskiemu komisarzowi wojennemu.
    H. Wiadomość o poddaniu Krakowa Prusakom i do-
    Å‚Ä…czona gazeta warszawska.
    PRZYPISY
    1
    Prusy Południowe  prowincja utworzona w 1793 r. po dru- [ Pobierz całość w formacie PDF ]

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • matkadziecka.xlx.pl