• [ Pobierz caÅ‚ość w formacie PDF ]

    Odtąd, do końca swojego długiego \ycia, nie wziął do ręki szabli - słu\ył
    ojczyznie pracÄ….
    Nota biograficzna
    Przez kartki naszej opowieści przesunęła się postać człowieka, który \ył i
    działał w burzliwej i obfitującej w wypadki epoce. Jego \ycie było
    nierozerwalnie związane z doniosłymi dla Polski wydarzeniami, jej te\ poświęcał
    swoją wiedzę i zdolności. Czas na podsumowanie zebranych o nim wiadomości. Czas
    na próbę charakterystyki i oceny poznanej sylwetki.
    Dezydery Adam Chłapowski urodził się 23 maja 1788 roku w jednym z majątków
    swojego ojca (Zmiglu lub Turwi, dokładnie nie ustalono) Józefa, starosty
    kościańskiego. Jego matką była Urszula z Mozczeńskich Chłapowska.
    Ojciec naszego bohatera, przedstawiciel starej szlachty wielkopolskiej, nie
    zapisał się dobrze w pamięci potomnych. śyjąc ponad stan, mocno nadszarpnął swój
    majątek, w którym gospodarzył z wyjątkową lekkomyślnością. Szybko te\ pogodził
    siÄ™ z nowymi rzÄ…dami pruskimi.
    Początkowe wykształcenie Dezydery otrzymał w domu, pózniej uczęszczał do
    Kolegium Pijarów w Rydzynie. W czternastym roku \ycia ojciec zapisał go do pułku
    dragonów pruskich szefostwa generała Bruesewitza, w stopniu kadeta, tzw. wówczas
    Fri-Corporal. Wcześnie stracił matkę, wyrastał więc w warunkach surowych, od
    zarania sposobiąc się do zawodu \ołnierskiego.
    Z pułku został skierowany do Instytutu Oficerów Inspekcji Berlińskiej,
    prowadzonego przez słynnego wkrótce reformatora armii pruskiej, podpułkownika
    Scharnhorsta. W ciągu trzech lat otrzymał tu solidne podstawy wiedzy wojskowej:
    Jako kadet, a pózniej chorą\y, słuchał wykładów z dziedziny geografii wojskowej,
    historii wojen, matematyki, logiki, artylerii, sztuki fortyfikacji, nauki o
    prowadzeniu oblę\eń, jak równie\ taktyki. W 1805 roku został mianowany
    porucznikiem. Jesienią 1806 roku zawierucha napoleońska zmiotła gmach pruskiej
    potęgi, przerywając tym samym wojskową edukację Dezyderego. Z podziwem i
    zachwytem młody chłopak oglądał wkraczające do Berlina oddziały francuskie,
    które w kilkudniowej kampanii rozwiały mit o niezwycię\oności armii pruskiej.
    Niewiele się namyślając, konno popędził do Poznania, pierwszy przywo\ąc tę
    niezwykłą i radosną wiadomość do Wielkopolski.
    Na miejsce uciekających w popłochu garnizonów i urzędów pruskich przybyli do
    Wielkopolski Dąbrowski i Wybicki, niebawem te\ przyjechał do Poznania sam cesarz
    Napoleon. W szeregach utworzonej dla niego gwardii honorowej znalazł się równie\
    Chłapowski i tu po raz pierwszy zwrócił na siebie uwagę cesarza.
    Kampanię 1807 roku odbył jako porucznik w szeregach 9 pułku piechoty księcia
    Antoniego Sułkowskiego. Pod Tczewem uzyskał Legię Honorową. Podczas oblę\enia
    Gdańska dostał się do niewoli, z której został zwolniony w wyniku postanowień
    traktatu pokojowego w Tyl\y. Wracając do Warszawy, za przykładem Napoleona,
    zatrzymywał się w ciekawszych miejscowościach, starając się je zapamiętać,
    głównie pod kątem geografii wojskowej. Wiele uwagi poświęcił Litwie, której
    zupełnie nie znał, a szczególnie okolicom Wilna.
    20 września 1807 roku odebrał w Warszawie z rąk księcia Józefa Poniatowskiego
    awans na kapitana i został mianowany adiutantem generała Dąbrowskiego. Jednak\e
    ju\ 21 lutego 1808 roku powołano go na dwór cesarski jako oficera ordynansowego
    Napoleona.
    Zaczął się nowy okres w \yciu Chłapowskiego i jego błyskotliwa kariera. Był
    bardzo popularny na dworze, gdzie nazywano go  cherubinkiem , ale główne jego
    zajęcia to zdobywanie wiedzy wojskowej. Specjalny dekret cesarski zezwalał mu na
    uzupełnienie studiów w słynnej paryskiej szkole politechnicznej, ale uczyło go
    przede wszystkim \ycie. Bliskość cesarza i ciągła słu\ba u niego pozostawiły
    niezatarte piętno na charakterze Chłapowskiego. Wyrobiły w nim zdolność
    koncentracji, energię, szybkość decyzji. Pozostając przy cesarzu, oprócz wiedzy
    wojskowej zdobywał równie\ orientację polityczną.
    Oprócz nale\nych jazd ordynansowych z poleceniami cesarskimi, z których
    wywiązywał się znakomicie, miał mo\ność przypatrzenia się operacjom wojennym z
    punktu widzenia najwy\szego dowództwa. U boku Napoleona odbył Chłapowski
    kampanię hiszpańską 1808 roku i austriacką 1809 roku. Był u\ywany do misji
    politycznych i wywiadowczych, dowodził te\ bezpośrednio na polu bitwy. W bitwie
    pod Eckmhl na czele szwadronu wykonał kilka świetnych szar\y, za co został
    obdarzony tytułem barona cesarstwa. [ Pobierz całość w formacie PDF ]

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • matkadziecka.xlx.pl