-
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
kaûrigardas, kie sidigi sin. Voilá, Monsieur, flustras iu
funkciulo kaj montras la ladkuvon. Jen por vi. D-ro
Mercier videble ege hontas, ne scias, kiel rifuzi çi tiun
afablaîon; li provas kiel eble diskrete okupi lokon en la
kuvo, sed li envolvi¸as en la longan pelerinon kaj kun
brua plaûdo falas en la kuvon. La sinjoroj sur la podio es-
tis ege surÿprucigitaj, sed ili mienas, kvazaû nenio okazus;
en la aûditorio iu histerie ekridis, sed la sinjoroj el la
unuaj vicoj riproçe çirkaûrigardas kaj siblas ÿÿ! Tiumo-
mente levi¸as Monsieur le Maire et Député kaj ekparolas.
Sinjorinoj kaj sinjoroj, li diras, mi havas la honoron bon-
venigi sur la tero de nia bela urbo Nico doktoron Char-
les Mercier, eminentan reprezentanton de la scienca vivo
de niaj proksimaj najbaroj, la lo¸antoj de la marprofun-
doj. (D-ro Mercier elmergi¸as ¸is la talio kaj profunde ri-
verencas). Unuafoje en la historio de civilizacio la maro
kaj la tero donas al si la monojn por la intelekta kunlabo-
261
MILITO KONTRAÛ SALAMANDROJ
eLIBRO
ro. ¯is nun estis metita al la spirita vivo netransigebla
limo: la mond-oceano. Ni povis ¸in transpaÿi, ni povis ¸in
transversi çiudirekte per niaj ÿipoj; sed sub ¸ian surfacon,
sinjorinoj kaj sinjoroj, la civilizacio ne povis penetri. Çi tiu
eta peco de la firma tero, sur kiu vivas la homaro, estis ¸is
nun çirkaûita de maro virga kaj sova¸a; ¸i estis belega
kadro, sed ankaû depratempa dislimo: unuflanke la levi-
¸anta civilizacio, aliflanke la eterna neÿan¸ebla naturo. Çi
tiu limo, miaj karaj aûskultantoj, nun falas. (Aplaûdo). Ni,
infanoj de la granda tempo, partoprenas la senkomparan
feliçon esti atestantoj-vidantoj de tio, kiel kreskas nia spi-
rita patrio, kiel ¸i transpaÿas siajn proprajn bordojn, de-
scendas en la marondojn, konkeras la akvoprofundojn kaj
ligas al la malnova klera firma tero oceanon modernan
kaj civilizitan. Kia miriga spektaklo! (Brave!) Sinjorinoj kaj
sinjoroj, nur pro naski¸o de la oceana kulturo, kies emi-
nentan reprezentanton ni havas la honoron hodiaû bon-
venigi en nia mezo, nia terglobo i¸is planedo vere kaj ple-
ne civilizita (Entuziasma aplaûdo! D-ro Mercier levi¸as
en la kuvo kaj riverencas).
Kara doktoro kaj granda sciencisto, poste Monsieur le
Maire et Député turni¸is al d-ro Mercier, apoganta sin je
rando de la kuvo, emociite kaj peze tikante siajn bran-
kojn, vi povos transdiri al viaj samlandanoj kaj amikoj sur
la marfundo niajn gratulojn, nian admiron kaj nian plej
ardan simpation. Diru al ili, ke en vi, niaj mar-najbaroj, ni
salutas la avangardon de progreso kaj klereco, avangar-
don, kiu paÿon post paÿo koloniigos la senfinajn marte-
ritoriojn kaj sur fundo de Oceano konstruos novan kult-
uran mondon. Jam mi vidas kreski en la marfundoj no-
262
MILITO KONTRAÛ SALAMANDROJ
eLIBRO
vajn Atenojn kaj novajn Romojn; mi vidas tie flori novan
Parizon kun la submaraj Luvroj kaj Sorbonoj, kun la sub-
maraj Triumfarkoj kaj Tomboj al la Nekonataj Soldatoj,
kun teatroj kaj bulvardoj; kaj permesu, ke mi eldiru an-
kaû mian ideon plej sekretan: mi esperas, ke kontraû nia
kara Nico elkreskos en la bluaj ondoj mediteraneaj nova
glora Nico, via Nico, kiu per siaj superbaj submaraj ave-
nuoj, parkoj kaj promenejoj borderos nian lazuran bord-
regionon. Ni volas vin ekkoni kaj volas, ke vi ekkonu nin;
persone mi estas konvinkita, ke pli proksima scienca kaj
societa rilatoj, kiujn hodiaû sub tiel feliçaj aûspicioj ni
inaûguras, kondukos niajn naciojn al çiam pli strikta kul-
tura kaj politika kunlaboro en intereso de la tuta homa-
ro, en intereso de la tutmonda paco, bonfarto kaj progre-
so. (Longdaûra aplaûdo.)
Nun levi¸as d-ro Charles Mercier kaj provas per kelkaj
vortoj danki al sinjoro urbestro kaj deputito de Nico; sed
unuflanke li estas tro emociita, aliflanke li havas iom
apartan prononcadon; el lia parolo mi kaptis nur kelkajn
pene elbuÿigitajn vortojn; se mi ne eraras, tio estis tre
honorita , kulturaj rilatoj kaj Viktoro Hugo . Poste, evi-
dente timtrema, denove li kaÿi¸is en la kuvo.
Poste ekparolas Paul Mallory; tio, kion li eldiras, ne
estas parolo, sed himna poemo, tralumigita de profunda
filozofio. Mi dankas la sorton, li diras, ke mi ¸isvivis la
plenumi¸on kaj konfirmon de unu el la plej belaj sagaoj
de la tuta homaro. ¯i estas konfirmo kaj plenumi¸os
stranga: anstataû la mita Atlantido, enmergi¸inta, ni vi-
das kun mirego novan Atlantidon, elmergi¸anta el la pro-
fundoj. Kara kolego Mercier, vi, kiu estas poeto de la spa-
263
MILITO KONTRAÛ SALAMANDROJ
eLIBRO
ca geometrio, kaj viaj doktaj amikoj, vi estas la unuaj sen-
ditoj de çi tiu nova mondo levi¸anta el la maro, ne el la
ÿaûmo naski¸inta Afrodita, sed Palasa Anadyomene. Sed
multe pli stranga kaj nekompreneble pli mistera estas, ke
al çi tiu
(La fino mankas)
28 En la paperoj de sinjoro Povondra konservi¸is iom nekla-
ra îurnalfoto, sur kiu ambaû salamandraj delegitoj ascen-
das la ÿtupetojn el la ¯eneva Lago sur Quai du Mont
Blanc, por iri en kunsidon de la Komisiono. xajnas do, ke
oficiale ili estis lo¸igitaj rekte en Lemano.
Kio koncernas la ¯enevan Komisionon por Studo de la
Salamandra Demando, ¸i plenumis grandan kaj meritple-
nan laboron çefe per tio, ke ¸i zorgeme evitis çiujn bru-
lajn politikajn kaj ekonomiajn problemojn. ¯i kunsidis
permanente dum multaj jaroj kaj havis pli ol mil tricent
kunvenojn, dum kiuj oni diligente traktis pri la interna-
cia unuigo de terminologio por la salamandroj. Tiurilate
nome regis senespera Ûaoso; apud la sciencaj terminoj
salamandro, Molche, Batrako kaj similaj (kiujn oni kom-
encis senti kiel iom mal¸entilajn), estis proponata aro da
aliaj nomoj; la salamandroj estu nomataj Tritonoj, Nep-
tunidoj, Tetisidoj, Nereidoj, Atlantidoj, Oceanidoj, Pozi-
donidoj, Lemuroj, Pelagoj, Litoraluloj, Pontikoj, Bathidoj,
Abisoj, Hidrionoj, Gentdemaroj (Gens de Mer), Submari-
doj kaj tiel plu.
La Komisiono por Studo de la Salamandra Demando
estis elektonta el çiuj çi terminoj la nomon plej konvenan
kaj okupi¸is pri tio fervore kaj konscience ¸is fini¸o de la
264
MILITO KONTRAÛ SALAMANDROJ
eLIBRO
Salamandra Epoko; la finan kaj unuaniman konkludon
neniam ¸i atingis.
29 Sinjoro Povondra ankaû envicigis en sian kolekton du aû
tri artikolojn el Národní politika*, rilatantajn la nuntem-
pan junularon; versimile nur pro misaran¸o li atribuis ilin
al çi tiu periodo de la salamandra civilizacio.
30 Iu sinjoro el Dejvice rakontis al sinjoro Povondra, ke li
bani¸is sur pla¸o en Katwijk am Zee. Li na¸is malproksi-
men en la maron, kiam la na¸mastro vokis lin al reveno.
La nomita sinjoro (iu sinjoro Pæíhoda, komisiulo) ne aten-
tis tion kaj na¸is plu; tiam la na¸mastro saltis en boaton
kaj padelis post lin. Hej, sinjoro, li diris al li, çi tie vi ne
rajtas vin bani!
Kial ne? demandis sinjoro Pæíhoda.
Çi tie estas salamandroj.
Mi ne timas ilin, oponis sinjoro Pæíhoda.
Ili havas çi tie sub la akvo fabrikojn aû ion, murmu-
retis la na¸mastro. Çi tie neniu bani¸as, sinjoro.
Kaj kial ne?
La salamandroj ne ÿatas tion. [ Pobierz caÅ‚ość w formacie PDF ] - zanotowane.pl
- doc.pisz.pl
- pdf.pisz.pl
- matkadziecka.xlx.pl